?การพาลูกเลิกใส่แพมเพิส
เป็นอีกหนึ่งภารกิจสำคัญที่คุณพ่อคุณแม่ทุกคนต้องเจอ และต้องทำให้สำเร็จไม่ว่าช้าหรือเร็ว วันนี้หวานมีประสบการณ์ตรงที่ทำให้พีต้าเลิกแพมเพิสได้ในวัย 2 ขวบ คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับบ้านที่กำลังเล็งว่าจะเลิกอยู่พอดี มั่นใจว่าอ่านบทความนี้จบจะช่วยให้สำเร็จได้แน่นอนค่ะ เป็นยังไงลองมาดูรายละเอียดกันไปทีละขั้น ตามภาพเลยค่า

1. ตั้งใจจริงจัง
การที่ลูกใส่แพมเพิสต้องยอมรับว่ามันเป็น “ความสะดวกสบายของพ่อแม่” อย่างนึง เพราะฉะนั้นการจะทำอะไรที่ความสะดวกสบายมันจะต้องลดน้อยลงมันจะค่อนข้างยากแน่นอน แต่ยังไงซะก็ต้องฝึกค่ะ อาจจะลำบากนิดนึงในช่วงแรก แต่ระยะยาวแสนจะสบาย ได้ทั้งพัฒนาการที่ดีของลูกและประหยัดเงินในกระเป๋าพ่อแม่ไปได้อีกเพียบ!!!

2. ต้องฟังทั้งบ้าน
พอพ่อแม่ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเลิกเพิสอย่างแน่นอนแล้วต้องประกาศนโยบายนี้ให้คนทั้งบ้านรับรู้และปฏิบัติตาม สำคัญนะคะข้อนี้!! อย่างบ้านเราจริงๆอยู่กัน 4คนพ่อแม่ลูก2 แต่ตอนกลางวันก็มีคนช่วย หรือบางทีก็เป็นอากงอาม่า ก็ต้องบอกให้ทุกคนรับรู้ว่าช่วงนี้เราปฏิบัติการเลิกแพมเพิสให้น้องอยู่นะ เพราะช่วงแรกเค้าจะยังไม่ค่อยบอกค่ะ ต้องคอยถามเค้าบ่อยๆ คอยอุ้มไปฉี่

3. ล้มเหลวได้แต่ไม่ล้มเลิก
จริงๆหวานตั้งใจจะเลิกแพมเพิสพีต้าตั้งแต่ก่อนน้องเพตั้นจะคลอด ซึ่งตอนนั้นพีต้าจะประมาณขวบนิดๆ เริ่มสื่อสารได้แล้ว แต่ด้วยความที่ท้อง (ตอนนั้นท้องน้องเพตั้น) เหนื่อย (อ้าง) เลยทำให้ยังไม่ได้จริงจัง จนน้องเพตั้นคลอดก็ยังไม่ได้ฝึก ก็เลยจะมาบอกว่าล้มเหลวก็เคยนะไม่ใช่ไม่เคย แต่เราต้องมุ่งมั่น ตั้งใจจริง พร้อมจริงๆแล้วเริ่มใหม่ได้ค่ะ

4. แน่วแน่แต่ไม่กดดัน
ไม่ว่าเราจะตั้งใจแน่วแน่แค่ไหน แต่ต้องระวังอย่าให้ลูกรู้สึกเครียดหรือกดดันเด็ดขาด เพราะมันไม่ช่วยให้การเลิกเพิสสำเร็จได้เร็วขึ้นหรือง่ายขึ้นเลยซักนิด แต่อาจทำให้เค้าไม่แฮปปี้หรือกลัวการเข้าห้องน้ำไปเลย ทีนี้งานช้างแน่นอน สำหรับหวานเคล็ดลับคือจะทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องสนุก ไม่เครียด เช่น วิ่งแข่งกันเข้าห้องน้ำ มีให้ดาวรางวัลถ้าบอกทัน และไม่มีซักครั้งที่จะดุเวลาที่เค้าไม่บอกหรือบอกไม่ทัน ให้ท่องไว้ในใจเสมอว่าเค้าคือเด็กตัวเล็กนิดเดียว

 5. ตัวช่วยที่ใช่
คนอื่นไม่รู้เป็นไง แต่หวานคือไร้สติ กว้านซื้อทุกอย่างที่เค้าว่าช่วยที่เค้าว่าดี อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ??อย่างกระโถนนี่มีทุกแบบ หลากสี ตั้งอยู่ทุกที่ทั้งในบ้าน อ๊อฟฟิซ บ้านอากงอาม่า ดีไซน์หลากหลาย ตั้งแต่ถูกไปจนอันละเป็นพัน (อากงเป็นสปอนเซอร์..งงทำไมกล้าซื้อ 555555) บันไดปีนขึ้นไปนั่งบนโถส้วม ตัวรองโถส้วมสำหรับเด็ก กางเกงในซับฉี่ก็จัดมาทุกลาย หมีพู มิกกี้เม้าส์ อันปังแมน มีเป็นกระบุง เปียกเปลี่ยน เปียกเปลี่ยน มือเป็นระวิงในช่วงแรกๆ และเนื่องจากการทดลองมาหมดทุกอย่าง แต่เอาจริงๆตัวที่ “เวิร์ค” สำหรับพีต้าก็คือ “โถฉี่ใบพัดกบ” (ในรูปเลย) ซื้อมาจากในเนต 159 บาท เวลาฉี่โดนใบพัดตรงกลางมันจะหมุนๆ นี่ก็ชี้ชวนกันดู เล่นใหญ่ให้ตื่นเต้น เลยกลายเป็นสนุก อยากจะฉี่ให้ใบพัดหมุนตลอดเว 5555555

6. รอวัยที่พร้อม
ความพร้อมของเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน อย่างตอนแรกที่หวานพยายามจะให้พีต้าเลิกแพมเพิส(1.4ขวบ) รู้สึกเลยว่าทำไมมันเหนื่อยยย ทำไมมันยากกจังงงง พื้นฐานพีต้าจะเป็นเด็กที่พูดได้ค่อนข้างเร็ว สื่อสารได้ดี แต่ช่วงแรกที่หวานคุยกับเค้าว่า “พีต้าครับเวลาพีต้าปวดฉี่ พีต้าบอกหม่าม๊านะครับ” พีต้าตอบว่า “ไม่..พีต้าไม่บอก” ?? #ชัดเจนแล้วเค้าก็ไม่ยอมบอกจริงๆ จะบอกตอนฉี่เสร็จแล้ว จนอยู่มาวันนึง ปุ๊บปั๊บ เค้าก็บอกหวานเอง “หม่าม๊าพีต้าปวดฉี่” และจากวันนั้นเป็นต้นมาก็บอกทุกครั้งเลย ?? สรุปพีต้าเลิกแพมเพิสได้ประมาณสองขวบนิดๆ บทจะง่ายก็คือง๊ายง่ายย ซึ่งนี่คงเป็นจุดที่พร้อมพอดีสำหรับเค้า อย่างล่าสุดที่ไปภูเก็ต ตลอดทริปก็สบายมาก ผ่านฉลุย ไม่มีพลาดแม้แต่ครั้งเดียวเลย เลยกล้ามาโม้ให้ฟังนี่แหละค่า เย้ ~