มีคุณพ่อคุณแม่หลายคน inbox มาถามว่า การเป็นแม่ลูก2 ต้องเตรียมตัวยังไง ช่วงท้องคุยกับพี่ยังไง ตอนไปคลอดทำยังไง และเรื่องสำคัญที่สุดคือ “ทำอย่างไรให้พี่น้องรักกัน?” ถึงวันนี้พีต้า 2ขวบครึ่ง เพตั้นเกือบ9เดือน หวาน Happyมากๆ กับความสัมพันธ์ของสองพี่น้อง มันก็มีบ้างตามปกติที่เด็กๆจะแย่งของกัน เพราะทุกอย่างที่เฮียพีต้าจับมันจะดูน่าสนใจสำหรับเพตั้นไปซะหมด🤣🤣 เฮียก็มีหวงบ้างตามประสา ณ วันนี้ จริงๆก็คงยังบอกไม่ได้ว่าในวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เป็นหน้าที่ของ “แม่” อย่างหวานที่จะทำให้ดีที่สุดในทุกๆวัน เพราะการที่ลูกรักกัน มันคือความสุขของคนเป็นแม่จริงๆ ❤️ 

วันนี้เลยถือโอกาสมาแชร์ในมุมของคุณแม่ลูกสอง ที่เติบโตมาในครอบครัวที่มีพี่น้องสี่คน!! สนุกสนานและรักกันมากเว่อร์ มั่นใจว่าเป็นประโยชน์ต่อบ้านไหนที่มี(หรือเตรียมตัวจะมี)พี่น้องแน่นอนค่ะ 😉😉

✔️เตรียมตัว 👱🏻‍♀️👶🏼
“เตรียมตัวตั้งแต่น้องอยู่ในท้อง”
ตอนที่หวานรู้ตัวว่าท้องเพตั้น พีต้าอายุประมาณขวบกว่าๆ หวานก็พยายามบอกเค้าว่า ในท้องหม่าม๊ามีน้องตัวจิ๋วอยู่น้า ให้เค้ามีส่วนร่วมในเรื่องต่างๆเช่น ป้อนวิตามินหม่าม๊า อันนี้งานโปรด ชอบมาก ป้อนทุกวัน เราก็จะบอกเค้าว่ายาเหล่านี้จะทำให้น้องแข็งแรง ตัวโตออกมาเล่นกับพีต้าได้น๊าา ช่วงที่ท้องถึงแม้จะเหนื่อยแค่ไหน ถ้าพีต้าต้องการ..หวานอุ้มเค้าตลอด อุ้มจนวันสุดท้ายก่อนไปคลอด (อันนี้ต้องดูแลตัวเองนะคะ ว่าครรภ์เรามีความเสี่ยงอะไรรึเปล่า ถ้าแข็งแรงปลอดภัยดี ก็ลุยโล๊ดดด) ส่วนตอนไปคลอดก็ให้พีต้าไปนอนบ้านอาม่า ตอนนั้นพีต้าประมาณ1ขวบ9เดือน โชคดีที่พีต้าเคยไปนอนบ้านอาม่าบ้างอยู่แล้ว ทุกอย่างเลยง่าย แต่อาม่าก็จะพามาหาน้องทุกวันตั้งแต่วันแรกที่น้องลืมตา พีต้าก็มีหน้าที่รับแขกเอาของขวัญทุกกล่องไปเรียงโดยหวานบอกว่าเหล่านี้คือของน้องกับพีต้า เราต้องกลับบ้านไปช่วยกันแกะนะ

✔️เตรียมใจ ❤️✌🏻
“เตรียมใจแม่ไว้ยังไงก็เหนื่อยแน่นอน..”
บอกเลยว่าเกือบ9เดือนที่มาคือ “เหนื่อยม๊ากกก” พูดจากใจแบบไม่โกหก 🤣🤣 การมีลูก2คน นี่มันคนละเรื่องกับมีลูกคนเดียวแบบหนังคนละม้วน เพราะตอนมีแค่คนเดียวเหนื่อยยังไง ไม่ไหวก็สลับให้ป่าป๊าได้ พอมีที่ได้นอนเต็มอิ่มบ้าง แต่พอสองคนพ่อก็ต้องดูพี่ แม่ก็ต้องดูน้อง เลยทำให้แทบจะไม่มีวันไหนที่ได้นอนเต็มอิ่ม (ยกเว้นอาม่าอากงจะยื่นมือมาช่วยรับเฮียไปนอนบ้าง) เพราะเพตั้นตื่นกินนมบ่อย และตอนกลางวันเวลาทั้งหมดถ้าพีต้าตื่นอยู่คือของพีต้า หวานเต็มที่ เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องเฟรชใส่ลูก มีเพื่อนลูกสองคนนึงเคยพูดว่า “มีลูก2 ความยุ่งมันไม่ได้ x2 นะ แต่มัน x10” ตอนนั้นก็ฟังๆอืมๆ จะจริงเหร๊ออ?! พอมาเจอด้วยตัวเองหวานขอยืนยันตรงนี้ว่ามันใช่อย่างนั้นจริงๆ!!!
อ่านถึงตรงนี้บางคนที่กำลังแพลนจะมีคนต่อไปถึงกับถอยกรูดดด 5555555555555 อย่าเพิ่งค่ะ อย่าเพิ๊งงง เพราะถึงแม้ความยุ่งความเหนื่อยจะx10 แต่ความสุขของการที่ได้มองเค้าเติบโตไปด้วยกัน พัฒนาความสัมพันธ์พี่น้องไปทีละนิด รู้ว่าต่อไปเราไม่อยู่ยังไง ถึงไม่มีใครเค้าก็ยังมีกัน 🙂เท่านี้ก็คุ้มค่าหายเหนื่อยแล้ว ให้หวานย้อนเวลากลับไป ก็มั่นใจว่าจะเลือกที่จะเหนื่อยแบบนี้ และถ้าเราเตรียมตัวเตรียมใจไว้ก็ไม่มีอะไรที่ยากเกินไปสำหรับคนเป็นแม่ค่ะ

✔️พี่ต้องมาก่อนเสมอ 👦🏻

**หวานว่าข้อนี้คือคีย์เวิร์ดที่ทำให้พีต้าแทบจะไม่มีอาการอิจฉาน้องให้เห็น**
หลังจากเตรียมตัวเตรียมใจเรียบร้อย หลังจากนั้นเราก็ต้องหาข้อมูล หวานเป็นแม่ที่มีลูกสองคนเป็นครั้งแรกในชีวิต บางทีเราก็ไม่รู้ว่าตาม “ทฤษฎี” แล้วมันควรเป็นแบบไหน ไม่รู้จะพึ่งใครเลย inbox ไปปรึกษาคุณหมอในดวงใจ เลยทำให้ได้ข้อมูลดีๆที่อยากแบ่งปัน “หลักการคือให้ความสำคัญกับพี่มากกว่าเสมอเท่านั้น พี่มีหัวใจแล้ว น้องขอแค่อุ้ม กอดกับให้นม” คุณหมอตอบมาสั้นๆแต่จำขึ้นใจ หวานทำตามที่คุณหมอบอกอย่างเคร่งครัด แน่นอนว่าทำแบบนี้แม่ต้องเหนื่อยมาก เพราะทุกวินาทีที่พี่ตื่นเค้าต้องได้เต็มที่ แต่พอพี่หลับทั้งหมดคือของน้อง (ซึ่งตื่นดูดนมบ่อยมากเป็นสไตล์ลูกชายบ้านนี้) และคำว่าแม่..ใครก็แทนที่ไม่ได้ เราเลยเหมือนต้องดูแลแบบกะเช้าต่อดึก 24ชั่วโมงต่อวัน 7วันต่อสัปดาห์ ซึ่งมันต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา แต่มาคอนเฟิร์มว่ามันดีจริงๆค่ะ พีต้าแทบจะไม่มีอาการอิจฉาน้องเลย หรือถึงมีก็คือน้อยมากๆ ส่วนคุณหมอในดวงใจคนนั้นก็คือ นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ นั่นเอง ☺️🙏🏻✨❤️

✔️หาคนช่วยบ้างก็ได้ 👵🏻🙏🏻
ต้องยอมรับว่าถึงจะเป็นแม่คน ก็แค่ผู้หญิงธรรมดา เหนื่อยก็เป็นนะ แต่บางทีเราก็ต้องปล่อยวางยอมให้คนอื่นช่วยดูลูกบ้าง (พูดง่ายแต่บางทีก็ทำยาก เข้าใจเลยค่ะ เป็นเหมือนกัน🤣🤣) จำได้ว่าครั้งแรกที่พีต้าจะไปนอนบ้านอาม่า (ซึ่งอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันถัดกันไปประมาณ5หลัง) โอ้โห.. อาลัยอาวรหนักมาก ลูกจะนอนได้มั้ยจะเป็นยังไง บลาๆๆ ถึงตอนนี้อาม่าคะ ว่างวันไหนมารับไปที 55555555555 บอกเลยขอให้ลอง แล้วจะติดใจ เราก็ได้มีเวลาพักเหนื่อย กลับมามีพลังในการดูแลซึ่งมันดีต่อทั้งเราและลูก

✔️ความรักภายในบ้าน 
ถึงแม้ตอนนี้หวานคงยังบอกไม่ได้ว่าพีต้า เพตั้น ตอนโตขึ้นจะเป็นยังไง แต่จากประสบการณ์ที่ตัวหวานเองมีพี่น้อง4คน และทุกคนรักกันมาก ซึ่งสิ่งสำคัญที่หวานคิดว่าทำให้พวกเราเติบโตมาแล้วรักกันขนาดนี้ มันไม่ใช่ “คำพูด” ที่คอยบอกว่าพี่ต้องรักน้องนะ น้องต้องรักพี่นะ แต่มันเป็น “การกระทำ” ที่ ไม่บังคับ ไม่ออกคำสั่ง ไม่คาดหวัง แต่เป็นกำลังใจ และความรักจากป่าป๊าหม่าม๊าที่มอบให้แบบเต็มที่ไม่เคยหมด เค้าไม่เคยบอกว่าหวาน “ต้องรักน้อง” (หวานเป็นพี่คนโตในพี่น้อง4คน) แต่เค้าทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นพี่ที่ได้รับความรักอย่างเต็มเปี่ยม จนมีความมั่นใจอยากจะดูแล และส่งต่อความรักให้กับน้องๆทุกคนต่อไป
และสิ่งนึงที่หวานจำที่ป่าป๊าพูดได้ตั้งแต่เด็กๆ จนมาถึงตอนนี้ก็คือ.. ป๊าบอกว่า..
“ป่าป๊ารักลูกมากที่สุด…ทุกๆคน” 🙂
ประโยคสั้นๆแต่มันจับใจและที่ยิ่งใหญ่คือป๊าทำให้ลูกทุกคน เชื่อว่าเค้าเป็นที่สุดของป่าป๊าจริงๆ