วันนี้เราจะคุยกันถึง “พีต้า” ซึ่งอายุ3ขวบ6เดือน เพราะน้องเพตั้นยังไม่ถึงวัยที่จะมีปัญหาอะไร เจอใครมา หม่าม๊าบอก ก็สวัสดีครับหมด 😆😆 แต่ในวัยของเฮียพีต้า เค้าโตพอแล้ว พอที่ ”เริ่ม” จะมีความคิดเป็นของตัวเอง 

ก่อนอื่น.. สิ่งแรกเลยที่ต้องทำความเข้าใจคือ “ลูกไม่อึ” กับ “ลูกท้องผูก” เป็นคนละเรื่องเดียวกัน !!! เล่าให้เข้าใจง่ายแบบเห็นภาพก็คือ 1. เด็กชายA อึทุกวัน แต่อุจจาระแข็งมาก เวลาถ่ายต้องเบ่ง จนบางทีร้องไห้ 2. เด็กชายB อึวันเว้นวัน บางทีเว้น2วัน แต่อุจจาระนิ่มดี ไม่มีอาการยากลำบากเวลาเบ่งถ่าย แบบนี้คือ เด็กชายA มีอาการ “ท้องผูก” ส่วนเด็กชายB เป็นการขับถ่ายปกติ 

“ไข้” อาการนี้ฮิตกันเหลือเกิ๊นนน ไม่ว่าบ้านไหนก็น่าจะต้องเคยเจอ ร้อนๆหนาวๆ อ้าวเป็นหวัด!! ฝนๆเย็นๆ โอ๊ยยไข้ขึ้น!! ซึ่งที่เรากลัวที่สุดก็คือไข้สูงจนน้องชัก เรื่องจริงที่พบได้บ่อยๆในเด็ก ไม่ใช่แค่ขู่ให้กลัว เพราะฉะนั้นไข้มาที พ่อแม่แทบไม่ได้นอน.. เช็ดตัววนไปค่ะ 😂😂 แต่เอ๊.. ที่เราเช็ดตัวลูกกันมาตลอดเป็นวิธีที่ถูกต้องรึเปล่าน๊า? จะอดนอนกันทั้งทีเอาให้ถูกวิธีและมีประสิทธิภาพสูงสุดกันไปเล๊ยย วันนี้หวานมีคำตอบจากคุณหมอมาบอกว่า “วิธีเช็ดตัวลดไข้ ให้ลูกน้อยไข้สูง” นั้นต้องทำอย่างไรค๊าาา

#ยาวจุง #แต่อยากให้อ่านนะ #เรื่องตัวเองไม่เท่าไหร่ #เรื่องลูกสำคัญทุกเรื่อง #โดยเฉพาะเรื่องยา #สำคัญจริงๆนะ #จากใจเภสัชกรแม่ลูกอ่อน …ในวันที่ลูกชายสุดที่รักป่วย 🤒 เนื่องจากสภาพอากาศที่หนาวเย็นแบบเฟี๊ยวฟ๊าว และก็อุ่นขึ้นแบบกะทันหัน เด็กชายตัวน้อยๆของหม่าม๊าเสร็จเลย เป็นหวัดน้ำมูกไหล(แอบเขียวซะด๊วย!!) แถมคอแดงแจ๋ มาดูว่าหม่าม๊าดูแลพีต้ายังไงในเวลาที่เป็นหวัดไม่สบายแบบนี้..

วันนี้ขอมาให้กำลังใจคุณแม่ที่มีน้องทานข้าวยากค่ะ พอดีมีคุณแม่ inbox มาปรึกษาเรื่องนี้หลายท่านเหมือนกัน เรียกได้ว่าเป็นปัญหาคลาสสิค Top Hit ติดชาร์ต ถึงแม้ตัวหวานเองกับพีต้ายังไม่เคยเจอจังๆกับอาการไม่ยอมทานข้าว (อาจจะเป็นเพราะยังไม่ถึงเวลา) แต่มันก็พอจะเข้าใจความรู้สึก เพราะถึงแม้พีต้าจะทานเก่ง แต่ช่วงนี้น้ำหนักขึ้นน้อย ทั้งๆที่น้ำหนักก็ตามเกณฑ์ แม่ยังนอยด์เลย รู้ว่าไม่เป็นไร แต่เรื่องจิตใจมันห้ามยาก อ่ะโน๊ะ!! เลยพยายามบอกตัวเองว่าต้องมีสติ หนทางเลี้ยงลูกยังอีกยาวไกล ปัญหาที่ต้องเจอยังมีอีกมากมาย อย่าไปนอยด์มั่วซั่ว นอยด์ทุกเรื่องเป็นบ้าก่อนลูกโตแน่ๆ ว่าแล้วก็เลยหาข้อมูลมาซับพอร์ทกำลังใจตัวเองและเผื่อแม่แม่ท่านอื่นด้วยเลยดีกว่า 🙂

?การพาลูกเลิกใส่แพมเพิส เป็นอีกหนึ่งภารกิจสำคัญที่คุณพ่อคุณแม่ทุกคนต้องเจอ และต้องทำให้สำเร็จไม่ว่าช้าหรือเร็ว วันนี้หวานมีประสบการณ์ตรงที่ทำให้พีต้าเลิกแพมเพิสได้ในวัย 2 ขวบ คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับบ้านที่กำลังเล็งว่าจะเลิกอยู่พอดี มั่นใจว่าอ่านบทความนี้จบจะช่วยให้สำเร็จได้แน่นอนค่ะ เป็นยังไงลองมาดูรายละเอียดกันไปทีละขั้น ตามภาพเลยค่า 1. ตั้งใจจริงจัง การที่ลูกใส่แพมเพิสต้องยอมรับว่ามันเป็น “ความสะดวกสบายของพ่อแม่” อย่างนึง เพราะฉะนั้นการจะทำอะไรที่ความสะดวกสบายมันจะต้องลดน้อยลงมันจะค่อนข้างยากแน่นอน แต่ยังไงซะก็ต้องฝึกค่ะ อาจจะลำบากนิดนึงในช่วงแรก แต่ระยะยาวแสนจะสบาย ได้ทั้งพัฒนาการที่ดีของลูกและประหยัดเงินในกระเป๋าพ่อแม่ไปได้อีกเพียบ!!! 2. ต้องฟังทั้งบ้าน พอพ่อแม่ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเลิกเพิสอย่างแน่นอนแล้วต้องประกาศนโยบายนี้ให้คนทั้งบ้านรับรู้และปฏิบัติตาม สำคัญนะคะข้อนี้!! อย่างบ้านเราจริงๆอยู่กัน 4คนพ่อแม่ลูก2 แต่ตอนกลางวันก็มีคนช่วย หรือบางทีก็เป็นอากงอาม่า ก็ต้องบอกให้ทุกคนรับรู้ว่าช่วงนี้เราปฏิบัติการเลิกแพมเพิสให้น้องอยู่นะ เพราะช่วงแรกเค้าจะยังไม่ค่อยบอกค่ะ ต้องคอยถามเค้าบ่อยๆ คอยอุ้มไปฉี่ 3. ล้มเหลวได้แต่ไม่ล้มเลิก จริงๆหวานตั้งใจจะเลิกแพมเพิสพีต้าตั้งแต่ก่อนน้องเพตั้นจะคลอด ซึ่งตอนนั้นพีต้าจะประมาณขวบนิดๆ เริ่มสื่อสารได้แล้ว แต่ด้วยความที่ท้อง (ตอนนั้นท้องน้องเพตั้น) เหนื่อย (อ้าง) เลยทำให้ยังไม่ได้จริงจัง จนน้องเพตั้นคลอดก็ยังไม่ได้ฝึก ก็เลยจะมาบอกว่าล้มเหลวก็เคยนะไม่ใช่ไม่เคย แต่เราต้องมุ่งมั่น ตั้งใจจริง พร้อมจริงๆแล้วเริ่มใหม่ได้ค่ะ 4. แน่วแน่แต่ไม่กดดัน ไม่ว่าเราจะตั้งใจแน่วแน่แค่ไหน แต่ต้องระวังอย่าให้ลูกรู้สึกเครียดหรือกดดันเด็ดขาด เพราะมันไม่ช่วยให้การเลิกเพิสสำเร็จได้เร็วขึ้นหรือง่ายขึ้นเลยซักนิด แต่อาจทำให้เค้าไม่แฮปปี้หรือกลัวการเข้าห้องน้ำไปเลย ทีนี้งานช้างแน่นอน สำหรับหวานเคล็ดลับคือจะทำให้ทุกอย่างเป็นเรื่องสนุก… Continue reading การพาลูกเลิกใส่แพมเพิส